Fatih Tosun - Kampanya Sayfası

Neden Koşuyorum

Bir kilo demir mi ağırdır, bir kilo pamuk mu.

Ben küçükken soran olmamıştı bana hiç. İngilizceyi yeni öğreniyordum. Sahaflardan, ikinci el satılan ingilizce dergiler arasından rastgele aldığım bir resimli kitapta rastladım ilk kez.

Bizim Fatoş ve Basri olarak bildiğimiz Blondie çizgi dizisi kitabıydı. Küçük kızları Cookie babası Dagwood'a soruyordu bu soruyu. Babası ise ilgisizce "aynıdır" diye cevap veriyordu.

Ben de Cookie gibi pek ikna olmamıştım. Demir ve pamuk nasıl aynı olabilirdi ki.

Babası bahçede uyuklarken küçük kız pencereden bir kilo pamuk koyduğu bir torbayı babasının başına atmıştı. Ne olduğunu anlayamayan ve panikle sıçrayan babası gözünü açtığında üzerine gelen demir ağırlığı görüp son anda kurtuluyordu. Panik halinde evden kaçarken de aklı başına geliyordu.

"DEMİR AĞIRDIIIIR, DEMİR AĞIRDIIIIIIIR"

O zaman ben de tam böyle düşünüyordum.

Biraz büyüdükçe kendime güldüm. İkisi de 1 kg ya işte. Ağırlıkları aynı. İnsan bunu nasıl bilemez ki.

Sonraları anladım ki öğrenmenin sınırı yok. Yıllar sonra, alınan ileri fizik eğitimi ile, kilo kavramının kütleyi temsil ettiği, ağırlığın başka bir ölçü olduğu, havanın da su gibi bir kaldırma kuvveti bulunduğu ve aynı kütledeki iki ayrı cismin nasıl yoğunluğuna göre suda batıp batmaması varsa, hava direnciyle ağırlık farkı da meydana geldiği, gerçekten demirin daha ağır olduğunu öğrendim.

????!!!!!??????

Bazen kendi kafamı bile karıştırabiliyorum, siz aldırmayın. He! He! deyin geçin...

Sorun şu ki, karlar prensesi Elsa'yı görünce, fikrim yeniden değişti. Galiba pamuk daha ağır.

Sare benim komşumun kızı. Henüz 4 yaşında. 3 ay kadar önce güzel kızımızda bir kan hastalığı tespit edildi, lösemi olduğu anlaşıldı ve halen Ankara'da tedavi altında.

Karlar prensesi Elsa olsun diye saçının kesildiğini söyledik. Bizi üzmemek için inanmış görünüyor.

Bir Ironman "Demir Adam" olarak onun için yapabileceğim hiç bir şey yok. Bu hastalıklar güçten zordan anlamıyor.

Benim prenses Sare'mi sadece gülümseme, moral, kendini iyi hissetme ve sevgi kurtarabilir. Buzlar prensesi Elsa'nın donmuş kalbindeki buzları sadece sevginin sıcaklığının eritebildiği gibi... Bir pamuk yumuşaklığındaki kalpten gelen, katıksız bir sevgi.

Ben 13 Kasım'da Sare için 42 km koşacağım. Her adımda aklıma Sare ve arkadaşları gelecek.

Sare'nin ailesinin maddi durumu iyi. Ancak arkadaşlarının bir çoğu imkansızlıklar içinde yetersiz tedavi görüyor ve hayatını kaybediyor. Hep beraber Sare'nin arkadaşları için, kanserli çocuklara umut olmak ister misiniz.

Kanserli Çocuklara Umut Vakfı, yani KAÇUV, bağışlarla ayakta kalan bir kuruluş. Hep beraber yapacağımız bağışlarla küçük çocuklara umut, adına bağış yapacağımız için de Sareye gurur verelim.

Yaşına rağmen herşeyin farkında. Onu en çok üzen şey, gözden çıkarılmışlık duygusu.

Onları unutmadığımızı (miktarı hiç önemli olmayan) bağışlarımızla göstermemizi, onları hala düşündüğümüzü bilmeyi bekliyor.

Koşuda onun resmi basılmış tişörtümle koşacağım. Bitirebilirsem madalyamı kendisine vereceğim. Kendisi de bağışçılarını takipte olacak. Umarım birçok kişinin, arkadaşlarına, onun hatırı için yardım ettiğini bilmek, ona moral verecek.

Sare'nin bir arkadaşının kurtulmasına bile sebep olsak herbirimizin kalbi pamuktan olacak.

Emin olun demirden çok daha ağırdır.

Fatih Tosun

Eğer Fatih Tosun isen, şifren ile bu sayfaya giriş yaparsan seni desteklemek için bağış yapanların isimlerini görebilirsin. (Bu liste kişiye özeldir ve sadece kampanyayı açan gönüllü koşucu bu listeyi görebilir.)