Murat Ayık - Kampanya Sayfası

Neden Koşuyorum

Yaklasik 25 yildir kosuyorum. Kosmaya nasil ve neden basladigimi hatirlamiyorum. Genellikle insanlar kilo verme arzusuyla ya da fit gorunme hevesiyle baslar. Benim boyle kaygilarim yoktu ama kosmayi seviyordum hep sevdim. Kosarken muzik bile dinlemezdim kulaklik takmazdim, etrafimdaki sesleri dinlemek o sesler esliginde dusuncelere dalmak bazen cevreden kopmak ve hayaller kurmak cok ama cok dinlendirici geliyordu.. Fiziksel olarak yoruluyordum belki ama mental oalrak muthis bir dinginlik hissediyordum her kosu sonrasi. Usteik aldigim ekstra oksijen de yanima kar kaliyordu.
Ilk yillarimda en buyuk motivasyonum acik havada Belgrad ormaninda arkadaslarla bulusmak, parkuru bir tur (6K) kostuktan sonra-ki o zaman cok uzun geliyordu bu mesafe- hep birlikte Yenikoy emek kafe'ye gidip yanimizda getirdiklerimizle kahvaltimizi etmek ve neredeyse aksama kadar suren sohbetlerimizdi. Sonralari, kosuyu birakan arkadaslarimizla baglarimiz kopunca, Emek kafe'deki Osman amca da vefat edip disardan yiyecek yasaklaninca Ormandaki kosu sikligim azaldi ama yine de kimi zaman hafta ici is cikisinda, kimi zaman haftasonu piknikciler bastirmadan sabahin kor karanliginda giderek kosmaya devam ettim. Sonra yurtdisinda yasadigim yillarda kosmak artik bir tercih degil zorunluluk haline geldi. Bir kere kosmak icin herhangi bir yere gitmeye gerek yoktu evden cikip kosmaya baslayabiliyordum. Ustelik ilk yillarda zaten spor yapmaktan baska bir secenegim yoktu. hersey cok ama cok monoton ve bogucu geliyordu. Hollandaya tasindigimda hemen bir bisiklet aldim ve hafta sonlari bisikletle sehrin icinde ve disinda kosu guzergahlari olcmeye cikarmaya basladim. Bu isi o kadar abartmistim ki, neredeyse tum Rotterdam civarinda kosu parkurlari cikarmistim kendime. Bu isi yaparken de ciddi anlamda bisiklete biniyordum haliyle.. bazen gunde 70-80 km. pedalladigim oluyordu. Sonralari Amsterdam'a tasinmam gerektiginde de evden cikip hemen kosmaya baslayabilecegim bir lokasyonda ev tuttum kendime. Hayatimi bir nevi kosuya gore dizayn ediyordum. Hafta icin 3 gun 10K hafta sonu 30-60K bisiklet yapiyordum.
Uzun bir aradan sonra memlekete donunce nedense hicbirsey bana eski coskusunda gelmedi, belgrad ormani parkuru yenilenmisti hatta eskisinden daha cok kosan vardi. kosmak icin daha da erken gelenler vardi ama bu kadar kalabalik icinde bir eksiklik hissettim hep.. boyle anlarda Bogaz kiyisinda kosarak kendimi avutuyordum, hem daha tenhaydi hem eve yakindi ne de olsa. Simdi artik bahane uretmiyorum.. nerede olsa kosmaya calisiyorum.. bazen sahilde bazn ormanda bazen spor salonunda bant ustunde. bir hedefim yok. kosabildigim hizda kosabildigim mesafeyi kosuyorum. Son 3 yildir da adim adim ile sosyal sorumluluk projelerine destek vermeye calisiyorum.. Keske bugune kadar tum adimlarimi bir STK icin atmis olsaydim, bir insanin hayatina cok daha once dokunabilmis olsaydim diyorum. Destek verirseniz aradaki acigi kapatabilecegimi umuyorum.

Eğer Murat Ayık isen, şifren ile bu sayfaya giriş yaparsan seni desteklemek için bağış yapanların isimlerini görebilirsin. (Bu liste kişiye özeldir ve sadece kampanyayı açan gönüllü koşucu bu listeyi görebilir.)