Onur Bayır - Kampanya Sayfası

Neden Koşuyorum

Hareket varoluş sürecimiz içerisinde bizimle birlikte şekillenen bir unsur oldu. İnsan evrimsel süreçte önce emekleyerek sonra bunu geliştirerek iki ayağı üstünde hareket kavramını farklı bir disipline taşıyan en özel canlı türü oldu..

Zaman zaman adımladık, zaman zaman sıklaşan adımlarımızla hareket ve ivme kazandık, yetmedi yeri geldiğinde hızlandık sonrasında ise koşmaya başladık, metrelerce kilometrelerce koştuk; soluk borumuz havayı ciğerlerimize basarken ve kalp ritimlerimiz tansiyonumuzla savaş haline girerken dahi vaz geçmemeyi seçtik; çünkü yetişmemiz gereken bir hayat koşturmacamız oldu hep.

Sonra bunu spor adı altında dizginledik, sistemli hale getirdik yeri geldi sınırladık yeri geldi zorlamak için o sınırları değerlendirdik/kullandık.
Beynimiz hızlanan adımlarla oksijeni teneffüs ederken kalbimiz çarpıntılarıyla destekledi yeri geldi keyif aldık yeri geldi -nefes nefese- kaldık, ulaştık yada başaramadık ama koşarken hep mutluyduk sonrasında hep bunu anımsadık.

Peki ama ya koşmak bir yana hareket edemeyenlerimiz...
Hareket etmek bir yana kendini ifade edemeyenlerimiz..
İfade etmek bir yana tebessüm etmek için dahi can çekişenlerimiz...
Mutluluklarını göz bebeklerinin içinde gösteremeyenlerimiz..
Sevdiğini sevildiğini gösteremeyen yada istemsizce hareketlerini kontrol edemeyenlerimiz...

Onlar da koşmak onlar da diğerleri gibi hareket etmek ve doğal bir yaşam sürdürmek istiyorlar kendilerinde eksik olarak görülen gösterilen tüm davranışsal ve nöral tepkimeleri diğer herkes gibi yapmak istiyorlardı ama dışlandılar ötekileştirildiler ; kimimiz yada farkındalıklarına henüz erişemeyenlerimiz yüzünden...

Ben de kendimi bildim bile hep hareket halinde olduğunu bilen sürekli bir yerlere koşturup acele ederken çevrenin bana yaramaz tabirini taktığı bir zamanda sol dizimdeki menüsküsün yırtılması ve alınmasıyla ödedim bunu...
Ama biliyordum ki benden, bizden, hep daha zor durumda olanlar vardı ve olacaktı çünkü insan için bilim ne kadar hızla ilerlerse ilerlesin insan, keşfi bitirilemeyecek derecede karmaşık bir yapıya sahipti...

4 senedir koştuğum/yürüdüğüm istanbul maratonunu daha anlamlı hale getirmek adına bi seneki hareketimi değerli bir amaç için koşmaya karar verirken yaşadığım farkındalığın herkese nasip olmasını, herkesin kalbine yüreğine dokunmayı ve bir şeyler yapmak için asla geç olmadığını anlatmak göstermek istiyorum.

İşte bu nedenle, 3 Kasım 2019 günü İstanbul-2019-Tohum Otizm Vakfı-Adımlarımız Otizmli Çocuklar İçin projesi için İyilik Peşinde Koşarak, adımlarıma anlam katacağım. Koşumu desteklersen beni çok mutlu edersin.

1 otizmli çocuğun, 1 senelik özel eğitim maliyeti 22.570 TL'dir. 1 seans eğitim bedeli ise 180 TL'dir.

Bağış yapmak çok kolay.

Kampanya için hazırladığım sayfamda şu anda kaç kişinin beni desteklediğini, hedefime ne kadar yaklaştığımı görebilir ve istersen sen de bağış yapabilirsin.

http://ipk.adimadim.org/kampanya/CC56558

Sevgiler,

Onur

Eğer Onur Bayır isen, şifren ile bu sayfaya giriş yaparsan seni desteklemek için bağış yapanların isimlerini görebilirsin. (Bu liste kişiye özeldir ve sadece kampanyayı açan gönüllü koşucu bu listeyi görebilir.)