Havva Limanoğlu - Kampanya Sayfası

Neden Koşuyorum

Bir annenin diyabet hastası olan kızı için söylediği sözler:

“Ellerini açarak on parmağına baktı, en az delinmiş, en az acıyan parmağı seçmeye çalıştı. Kısa bir kararsızlıktan sonra birini seçerek parmağını deldi. Ustalaşmış, sıradanlaşmış bir tavırla makyaj çantası gibi gözüken küçük çantasındaki aletin ucuna kanını yerleştirdi. "120, süperiz!" Kan şekerini kontrol altında tutabilmenin gururunu yaşıyordu. Gülümseyen yüzüne, onun her parmağını deldiğinde yaşadığım acıyı saklayarak baktım, yutkunarak gülümsedim, "süperiz!" dedim. Buzdolabından ilaçları ve diğer bir dolaptan da iğneleri çıkardı, bu sefer kol ve göbek arasında daha az acıyan bir yer seçmeye çalıştı. Karnı acıkmıştı. Yemeğini yiyebilmek için bir an önce insülin iğnesini olması gerektiğini biliyordu. İtiraz edemeyeceğini, başka şansının olmadığını çok kısa sürede öğrenmişti.”

5 yıldır tip 1 diyabetle yaşayan bir çocuk:

“Parmağımı günde en az 3-4 kez deliyorum. İnsülin vururken canım yanıyor.”


Tip 1 diyabetli çocuklar her gün en az 3-4 kez insülin iğnesi olmak zorunda. Bunun çözümü ise insülin sensörü. Bu sensör ile çocuğun canı yanmadan her 5 dakikada bir deri altı sıvısından otomatik olarak kan şekeri ölçümü yapılabiliyor ama maalesef bu sensör SGK desteği kapsamında değil.

Tip 1 diyabetli çocukların ve ailelerinin bizim desteğimize ihtiyacı var.

Tip 1 Diyabetli Çocuklar ve Aileleri Derneği olarak amacımız “Türkiye'de Sensörsüz Tip 1 Diyabetli Kalmasın" projesi ile maddi durumu yetersiz Tip 1 Diyabetlilerin 6 aylık sensör ihtiyacını karşılamak.

Eğer Havva Limanoğlu isen, şifren ile bu sayfaya giriş yaparsan seni desteklemek için bağış yapanların isimlerini görebilirsin. (Bu liste kişiye özeldir ve sadece kampanyayı açan gönüllü koşucu bu listeyi görebilir.)